Bahasa Rakyat

Orang yang daif dan miskin dipandang hina oleh masyarakat walau di mana jua mereka berada. [Malay Civilization]

Perkataan-perkataan yang manis dan lemah lembut tetapi mengandungi sindiran tajam. [Malay Civilization]

Peramah; Cerewet; Suka bercakap. [Malay Civilization]

Tidak diketahui maksudnya [Malay Civilization]

Pujuk berisi tipu muslihat di dalamnya; Bermulut manis hadapan tetapi belakang diumpat atau buat perkerjaan yang mendatangkan bahaya [Malay Civilization]

Bunyi nafas orang sesak. [Malay Civilization]

Mempunyai kelebihan dari yang lain. [Malay Civilization]

Orang hina kerana miskin. [Malay Civilization]

Angkuh bercakap padahal belum tentu berjaya. [Malay Civilization]

Nasihat yang baik tidak berguna kepada orang jahat dan mahu mendengarnya. [Malay Civilization]